ExpeRumu 2006

Uż tu móm RSS!:)

Archiwum:

Zaolziański blogi:

Nie-zaolziański blogi:

środa 16.8.2006 11:39

Jaksi zdjyncia z ExpeRumu, kiere se mi zdały z jaksigo powodu warte opublikowania, wraz z komentarzym a mniyj wiyncyj chronologicznie.

Troche danych statystycznych na poczóntek. Ekspedycja trwała od 31.7 (wyjazd) do 12.8 (przyjazd). Udział wziyli (w kolejności przypadkowej): jo, Magda, moja segra, Endrju, Mato, Ewa z Marym, Krysia z Kubóm, Lenka, Tado (głowa, kiero to całe wymyśliła) a Kefir (Tadów kolega, kierego żodyn z reszty przed tym nie znoł).

Cało sranda se (do mnie ze segróm) zaczła na nadru w O-wie Swinowie. Reszta wyjyzdżała z Głównego, oprócz tajemnego Kefira, kierego my postanowili nónść. Musioł se o nas dość ciekawe rzeczy z poczóntku myśleć...
Droga tam była całkiym przijemno, pomimo tego że długo (ponad 24h) Możne aji tymu, że my z Budapesztu do Devy (Rum.) jechali łóżkowymi wagónami - jo piyrfszy roz w życiu. Droga na piechote se nóm zaczła w miejscowości Racovita. Stamstyl też pochodzi jedyne wspólne foto, na kierym my sóm fakt fszyscy. Nie myślcie se, że tam majóm taki szure nadro, to yny jo źle ustawił statyw.
Na poczóntku my eszcze mieli możliwość se radzić z tubylcami, na górach uż se my musieli spolygnóć yny na mape. Tubylcy tam byli dość ochotni. Potrzebowali my se z tej Racovity dostać do inszej wsi, z kierej prowadził szlak turystyczny, tak se nas piyrfsze starali nakierować rynkami (domówić po rumuńsku se nie szło) a jak widzieli, że my źle skryncili, tak przijechoł facet na mopedu a osobiście nas przekonwojowoł przez całóm wieś aż ku tej dobrej drodze.
Dacia 1300 (a jeji odmiany) je tako rumuńsko Škoda 120. Nie zdo se to, ale je to porzóndne auto - do taki jednej se nas puźni, jak my stopowali, wcisło sztyrech aj z krosnami. Góry tam były fantastyczne. Pogoda z poczóntku też, musieli se my w potoku chłódzić. Hned piyrfszego dnia my potkali jedyny bacowski szałas podczas całej ekspedycji. Był to piyrfszy baca, kierego my potkali - różnych baców my eszcze po ceście potkali kupa, ale fszyscy byli ze sfoimi stadami, daleko od szałasu. Naszczynści my od razu wykorzystali okazje a wyhandlowali my z bacóm bryndze. No my...nie bedym skromny - jo z segróm.
Zbytek wyprawy siedzioł w bezpiecznej odległości a czakoł, czy a z czym se wrócymy. Bryndza fszystkim szmakowała, była fakt super - delikatno, śmietankowo. Poczóntek drugigo dnia w górach eszcze troche przipóminoł nasze góry, ale dość wartko se my przibliżyli 2000m a tam uż ta krainka wyglóndo inaczyj. Piekno pogoda uż nóm potym dłógo nie wydzierżała. Ale mieli my troche szczynścio, bo wraz z tym jak prziszeł deszcz my dorazili ku jeziorku, kaj oprócz gromady owiec (to sóm ty biołe kropki) było aji fajne miejsce na postawiyni namiotów. Tam my zażyli sfojóm piyrfszóm fagaraszskóm burze. Burza przeszła stosunkowo wartko, tego samego dnia se eszcze zrobiło strasznie pieknie, uż ale było puźno na dalszóm droge, tak my zustali u jeziorka na noc.
Nikierzi szalyńcy se w nim kómpali i choć czynść brzegu była pokryto śniegym... (no, możne gdybych wiedzioł, za jak dłógo se bedym mioł dalszóm możliwość se okómpać, tak bych do niego też wlóz...) Matowi była potym tako zima, że eszcze przed zmrokym musioł wylyźć nad kopiec nad jeziorkym. Zrobił piekne fotki (ni yny sobie - nie fszystko ale przeszło cenzuróm) Cióng dalszy (być może) nastómpi...